ถนนโมเมนไคโด

ถนนที่ถูกประกบด้วยทะเลสาบชินจิและทะเลญี่ปุ่น
ย่านอุนชูฮิราตะแห่งนี้ล้อมรอบไปด้วยธรรมชาติ
อย่างภูเขา ทะเลสาบ และแม่น้ำ
โด่งดังจากการเป็นแหล่งเพาะปลูกฝ้ายในอดีต
เริ่มต้นตั้งแต่ปี 1700
ด้วยการปลูกต้นฝ้าย
และเริ่มส่งออกนอกประเทศในภายหลัง

ในสมัยเมจิก็เริ่มแปรรูปเป็นเส้นไหม
และสร้างโรงงานปั่นด้ายขึ้น
บริเวณนี้จึงกลายเป็นแหล่งอุตสาหกรรม
และเมืองพ่อค้าอันคึกคัก
จำนวนประชากรก็ยังเพิ่มขึ้นอีกด้วย
คลองอุนชูฮิราตะที่เชื่อมกับทะลสาบชินจิ
ก็มักจะมีเรือคอยสัญจรไปมา
จึงมีเที่ยวขนส่งโดยเรือกับมัตสึเอะเป็นประจำ
จนถึงปีโชวะที่ 26
บรรยากาศโดยรอบจึงพาให้นึกถึงสมัยก่อน

ตลอดสองข้างทางก็เรียงรายไปด้วยบ้านแบบ “คิริทสึมะทสึมะอิรินุริกะทสึคุริ”
ซึ่งมีลักษณะพิเศษคือประตูทางเข้า
จะแคบและลึกกว่าปกติ
รวมถึงโกดังสีขาวก็มีอยู่ไม่น้อย
ด้วยประตูที่แคบอาจทำให้ภายนอกดูเรียบง่าย
แต่มักจะซ่อนเสน่ห์ไว้ภายใน
ด้วยทางเข้าที่ลึกเข้าไป
ภาพเขียนบนประตูบานเลื่อน
และการตกแต่ง
ความสวยงามเหล่านี้ทำให้สัมผัสได้ถึงความเฟื่องฟูในสมัยนั้น

เมื่อเดินตามทางไปเรื่อยๆก็จะสังเกตเห็น “กระเบื้องมุงหลังคาฮิดาริซัง”
“กำแพงนามะโกะ”
และ “หน้าต่างโคชิ”
อันเป็นสัญลักษณ์แห่งบ้านแบบ “มาจิยะ”
ที่ยังคงหลงเหลืออยู่
ทั้งร้านเหล้าเก่าแก่
ร้านโชยุ
ร้านขายขนม
ก็ยังคงรักษารสชาติดั้งเดิมเอาไว้จนถึงปัจจุบัน
ถนนโมเมนไคโดจึงกลายเป็นพื้นที่อันล้ำค่าที่ให้บรรยากาศเงียบสงบ
แบบอบอุ่น
และผสมผสานเมืองเก่ากับวิถีชีวิตคนปัจจุบัน
ให้เข้ากันได้เป็นอย่างดี

แถมยังมีกิจกรรมให้ได้ทำความรู้จักถนนโมเมนไคโดถึง 14 แบบ
มีแบบที่ไม่ต้องจองล่วงหน้าด้วย
เพราะฉะนั้นสามารถเข้าร่วมได้อย่างสบายๆ
เรียนรู้วัฒนธรรมของที่นี่แบบเจาะลึกได้เลย

ในบริเวณยังมีศาลเจ้าอุมิที่ว่ากันว่าจะช่วยให้ความสัมพันธ์ที่แย่กลายเป็นดี
ผู้คนจึงมักจะแวะมาที่นี่ก่อนไปไหว้ขอพร
ที่ศาลเจ้าอิสึโมะไทฉะ